استیکر نام ها

هم خانواده کلمه مرشد؛ راشد، ارشاد و رشد است.

واژه مرشد از واژگان فارسی است که به معنی مرد کامل و پیر می باشد. کسانی که در طریقتی پیشوای مریدان و افرادی را بر عهده می گیرند مرشد گفته می شود.

هم خانواده کلمه اسباب؛ سبب و مسبب است.

واژه اسباب ریشه در زبان عربی دارد و جمع واژه سبب می باشد. اسباب در زبان فارسی از واژگان پر کاربرد است که به دو معنی مختلف استفاده می شود. اسباب در زبان فارسی به معنی لوازم منزل و زندگی است که با واژه اثاثیه به کار برده می شود.

هم خانواده کلمه مسئله؛ سؤال، مسائل، سائل و مسئول است.

واژه مسئله از واژگان عربی است که در زبان فارسی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و معادل فارسی آن برابر با پرسش و پرسمان است. این واژه در روزمره بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و به موضوعی یا مطلبی مجهول یا حل نشده مسئله گفته می شود.

هم خانواده کلمه موذیانه؛ موذی و موذی گری است.

واژه موذیانه از واژگانی است که در زبان و ادبیات فارسی در برخی موارد که حیله و نیرنگی برای انجام کاری استفاده شود از اصطلاح موذیانه استفاده می شود.

هم خانواده کلمه حجت؛ حاجت، حجج و حجاج است.

واژه حجت از کلماتی است که ریشه در زبان عربی دارد که در زبان فارسی به معنی برهان و دلیل است. همچنین از دیگر معانی این واژه در زبان فارسی به رهبر و پیشوا می توان اشاره کرد.

هم خانواده کلمه تدبیر؛ تدبر، مدبر، تدابیر و تدابر است.

کلمه تدبیر اسم مصدری است که در زبان فارسی بسیار پر کاربرد است و به افرادی که دارای سیاست باشند و قدرت چاره اندیشی داشته باشند می گویند انسان با تدبیری است.

هم خانواده کلمه تنبیه؛ متنبه، تنبه و تنبیهات است.

واژه تنبیه مصدری است عربی که به معنی توبیخ کردن وگوشمالی کردن است. معادل فارسی این واژه گوشمالی است که روشی است برای افرادی که وظیفه خود را به درستی انجام نمی دهند.

هم خانواده غرقه، غرق، مغروق، غریق و مستغرق است.  

واژه غرقه ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی شناور و غوطه ور شدن در آب را غرقه می گویند. این واژه برگرفته شده از واژه غرق می باشد که به همان معنی است و ترکیبی از واژه غرق و ة می باش و این واژه در زبان و ادبیات بیشتر از کلمه غرقه مورد استفاده قرار می گیرد.

هم خانواده کلمه خارج؛ خروج، خروجی، خارجی، مخرج و مخارج است.

واژه خارج از واژگانی است که در زبان و ادبیات فارسی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. واژه خارج ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی نیز استفاده می شود که به هر چیز بیرونی و سطحی و هر چیزی که از محدوده خارج باشد خارج می گویند.

هم خانواده کلمه طبیعت؛ طبع، طبیعی، مطبوع و اطباع است.

کلمه طبیعی مشتق واژه اصلی طبع است که واژه طبع به معنی سرشت و نهاد است که معادل واژه طبیعی در زبان فارسی به معنی نرمال و عادی است و به معنی سرشت اصلی هستی نام برده می شود.