استیکر نام ها

لحظه ای از یاد تو خاطر من خارج نیست، یا در آغوش منی یا به تو می اندیشم...

لبهایت عاشقانه هایی می سراید تا قرن ها در یاد و خاطره ها می ماند... تو لطیف ترین گل «بابونه» هستی که هیچ گاه عطرخیالت از یاد نمی رود... می گویم و بار ها می گویم، «دوستت دارم» طو روز مبادای منی...

****************

نمی دانم تو هم یاد دل ما میکنی یا نه... مرا راه گلو... ای بغض غم، وا می کنی یا نه برایم چاره ای جز گریه پیدا می کنی یا نه ببین سوز درونم از خطوط چهره ام پیداست تو هم در چهره ام، غم را تماشا می کنی یا نه دلم در هر طپش... صد بار آواز تو را خواند نمی دانم تو هم یاد دل ما میکنی یا نه تو در قلب منی، هرجا که هستی، هر کجا باشی ندانم کنج این ویرانه، مأوا می کنی یا نه.

تو ای روحم، عزیز دلنوازم

زِ پیغامت نمودی سرفرازم تو در یاد منی، من شرمسارم

صفای قلب پاکت را بنازم

****************

افتخارم همه این است که در یاد منی، هرچه دیدم همه زشت است تو زیبای منی...

می نویسم برای تو  می نویسم به عشق تو برای تو که در تنهاییهایم درخشیدی و تو که در ناامیدی هایم لبخند را بر لبانم نقش بستی تو که فرشته نجات احساسم بودی دیروز تو را دیدم امروز تو را شناختم  و فردا تو را از دست خواهم داد اما در این مهلت با تو بودن دوستت دارم آخرین نگاهت را همیشه به یاد دارم که در آن سکوت مبهم هزاران حدیث آشنا را می شد دید همیشه با منی همیشه در قلب منی...

****************

تـو هـمـیشـه در یادِ مـنی، آسمـان به آسـمان، کوچـه بـه کــوچه، رویـا بـه رویـا، هر جایـی که می نـگرم با منـی، اما... دلـم برآیت تنـگ می شــود!!

****************

در برهوت بی کسی تنها تو همزاد منی، ای نازتر از خواب شبم، آیا تو هم یاد منی...؟؟؟

همین که در خــــــاطرم فکر می کنم گـــــــاهی به یاد منی، برای هفت پشتم کـــــافی است... ما را چه به آرزو های بــــــزرگ...

****************

ناز پروده ی عشق تو شدم، جان منی

درد خود با که بگویم که، تو درمان منی

دین و دنیا و همه هستی من، رفته به باد

هیچ سرمایه مـرا نیست، تو ایمان منی

یاد تو، روشنی ذهن پریشان من است

در شب تیره ی هـجران، مه تـابـان منی

کور دل بودم و با عشق تو بینا شده ام

روشنـی بـاد تو را، ای که تو چشمان منی

زنده کردم دل پژمرده به عشقت، ای دوست

امشبی را در این خانهِ دل، تو مهمان منی

دو سه شب پیش غریبانه دعایی کردم تا سحر گریه از اندوه جدایی کردم آسمان، ماه، زمین، رقص کبوتر، خورشید... همه را نذر نگاه تو -خدایی کردم من کجا؟ قبلهء چشمان شرر بار کجا؟ باز در چشم چرانی چه خطایی کردم!! گفتم امشب نخرم ناز نگاهت را نه وای بر من ! که چنین یاوه سرایی کردم من به یاد تو و تو فارغی از یادم، آه... عفو کن گر که چنین چون و چرایی کردم تو که دنیای پر از صلح منی زیبایم با خیال تو من احساس رهایی کردم...

**************** 

سوگند به نامت که تو آرام منی در نهانخانه جانم گل بی خار منی سوگند به تو کز همه هستی تو جدا در گوشه ای از جان و دل و یاد منی سوگند به هر چیز که با نام تو آغاز شود از پرده پندار همه پاک شود سوگند به نامت که تو آرام منی زیر رگبار زمانه تو فقط یار منی...