استیکر نام ها

حرف کم بزن عمل کن یکم

مثل من باش

تا رقبا ترک خورده نشن...

مثل گم شدن در نقاشى‌هاى لوور مثل پرسه در پاریس مثل شانزلیزه تو فقط هر از گاهى وطنم باش من تا همیشه دوستت خواهم داشت.

******************

چنان باش که بتوانی به هرکس بگویی مثل من باش.!!!

گرگ باش، مث من، مث ببر مث جغد تو پرسه‌های شب مث سنگ تو لحظه‌های سخت تو عرصه‌های تنگ نعرتو بذار تو بارونو بشنو و رد شو حتا قانونو دل نبند که تش تلخیه می‌شینی مثل من نفس تخلیه و دستات همیشه خسته رو تنت، ترجیح می‌دی جای این‌که نقشه بچینی واسه بعد زندگیتو توی لحظه ببینی می‌شه شب، می‌شه روز، می‌شه فرداتو می‌خواستی نهرو کنی دریا، هه... شدی شبیه مردمت، ببین تو رویا همیشه حقیقت گُمه.

******************

به من بی اعتنا باشو تظاهر به خیانت کن

به هر عشقی به غیر از من اگه میتونی عادت کن

اگه دوست داری عمرت رو توو تنهایی حرومش کن

اگه میتوونی با من باش نمیتونی تمومش کن

تو در اوج غروری و حالا وقت فرودت نیست

منم چیزی ازت میخوام ک شاید توو وجودت نیست

نمیدونم ک از فردا چه راهی با تو در پیشه

تو هم مثل خودم هستی نمیدونی که چی میشه، نمیدونی ک چی میشه...

تنها باش چون واست مفیده مثل من، کسی که سایش سفیده :)

******************

مثل من باش

هر شب بمیر

ولی فرداش پاشو

از سر بگیر

مثل سیگار خطرناک ترین دودم باش شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش مثل سیگار بگیرانم و خاکستر کن هرچه با من همه کردند از آن بدتر کن مثل سیگار تمامم کن و ترکم کن باز مثل سیگار تمامم کن و دورم انداز...

(علیرضا آذر)

******************

ﮔﺮﮒ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ! ﻣﻐﺮﻭﺭ، ﺑﺎﺗﻌﺼﺐ، ﺑﻲ ﺭﺣﻢ، بی ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ، ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﮔﻠﻪ ﺍﻣﺎ تنها ﺣﺎﺿﺮﻥ ﺑﻤﻴﺮﻥ ﻭﻟﻲ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻗﻼﺩﻩ ﻧﻤﻴﺪن گرگ باش تا محتاج نوازش نباشی درست مثل الان من...

******************

من نمیگویم در این عالم گرم پو , تابنده, هستی بخش چون خورشید باش. تا توانی پاک، روشن مثل باران مثل مروارید باش...

******************

دوستم طلاق گرفت، چون زیادی دختر خوبی بود، چون زیادی با نداری شوهرش ساخت، چون خیلی قوی بود، چون مثل یک مرد پای زندگیش ایستاده بود.

وقتی طلاق گرفت هیچ گریه نکرد، بهم ایمیل زد، گفت با من بیا کتاب بخریم، و ما رفتیم یک کیسه کتاب خریدیم و پیتزا خوردیم و آمدیم خانه.

دوستم گفت وقتی شوهر کردی، زنانه بازی کن، مثل این روزهایت مرد نباش، قوی نباش، دانا نباش، ضعیف باش...

******************

دلتنگی که همه ‌ازش شعر میگن‌ و دم میزنن، من دارم تو دلتنگیِ‌ تو عذاب میکشم جانانم، دلم میلرزه وقتی کنارم نمیبینمت، مثل مجنون که برای لیلی جان داد، تو لیلی قصه‌ی‌ من باش، من دیوانه‌وار میپرستمت...

******************

کتابم رو که باز میکنم.

گوشه های دیوار را که نگاه میکنم.

مسافرت هایی که بی اون میرم.

همش به یادش هستم.

به نظرت ارزشی داره؟‌

آره.

ولی... ولی وقتی که اونم واسم ارزشی قائل نباشه. بازم ارزشی داره؟‌

راستش و بخوای هنوز این طوری نشدم.

پس دعا کن که نشی...

کسی و ندیدم که مثل من شدباش و  یادش رفته باش... ولی اونا اینو نمیدونن .پس فکر کنم ارزشی ندار... آره نداره...

(احسان محمدی)

عطر تو پیچیده میان پیچک‌هایی که روی دیوار حیاط قدیمی‌مان خانه کرده‌اند. پنجره چوبی اتاقم را که باز می‌کنم، نسیم بهاری از بین موهای بلند و سیاهم رد می‌شود و من نفس می‌کشم، تو را در آغوشم حس می‌کنم، عمیق‌تر نفس می‌کشم و عطر تو مستم می‌کند. چشم‌هایم را می‌بندم و نوازش دستان خورشیدی تو را روی صورتم احساس می‌کنم. چشم‌هایم را می‌بندم و ورق می‌زنم خاطرات گذشته را، لمس می‌کنم آن‌ها را. خودم را بار دیگر می‌بینم در سرزمین خاطراتم. کنار تو و کنار پیچک‌های روی دیوار. آن روز برایم زنده می‌شود، همان روز که دست‌هایت از بین موهایم رد می‌شد، موهای به قول خودت پیچکی‌ام؛ یادت می‌آید که اولین بار گفتی موهایت شبیه پیچک‌هاست، ولی به رنگ شب. یادت می‌آید که من موسیقی نا منظم قلبت را چقدر دوست داشتم. من عنصری در وجودت کشف کرده بودم به نام عشق و همین عنصر ناشناخته بود که مرا دوباره زنده کرد و شاداب.

همین دوست داشتنت برایم کافی بود، همان عشقی که خالی از دوست داشتن نبود. چون عشقی که خالی از دوست داشتن باشد، مثل حباب بزرگ و درخشانی است که درست در همان زمان کوتاهی که محو زیبایی‌اش شده‌ای، مقابل چشمانت از بین می‌رود.

امروز اما می‌فهم که دوست داشتن، عشق را متولد می‌کند. امروز می‌فهم که عشق کوتاه زندگی می‌کند و جوان می‌میرد. امروز می‌فهم که دوست داشتن می‌تواند ابدی باشد، می‌تواند! اما عشق بدون دوست داشتن، هرگز... پس تو هم من را دوست داشته باش...

(فاطمه یزدی)