استیکر نام ها

آن‌هایی که شب‌ها دیرتر به خواب می‌روند...

چیزهای بیشتری از زندگی می‌خواهند!

(ایلهان برک)

*****************

مثلاً برات بنویسم خوابی؟

تو بگی: مگه فکرت میذاره؟

*****************

من که نمردم؛ فقط شبا دیر خوابیدم!

وقتی رفتی...

گوشیو میگرفتم تو دستم میخوابیدم که با ویبره‌اش بیدار بشم، که یهو دیر جوابشو ندم...

*****************

ما دیر بیدار شدیم

خورشید، مدت‌هاست قیدِ این شهر را زده!

ما گولِ چراغ‌ها را خوردیم

این تاریکیِ بی پدر، از سال‌های دور با ماست!

از سال‌های دور...

(نرگس صرافیان طوفان‌)

*****************

چشمانم را گشودم و همانند عاشقى

درمانده تنهایى شب را بیدار ماندم...

دیر دانستم بى خوابى، تاوان دل دادگىِ توست...

*****************

شب است

و دیروقت

و جز دوستت دارم

باقی کارها بماند برای فردا...

*****************

دیر آمدی عزیز! خواب‌‌ها خسته‌اند تو را نمی‌بینند...

*****************

بی تو این شهر برایم قفسی دلگیر است شعر هم بی تو به بغضی ابدی زنجیر است آنچنان می‌فشرد فاصله راه نفسم که اگر زود ، اگر زود بیایی دیر است رفتنت نقطه ی پایان خوشی هایم بود دلم از هرچه و هر کس که بگویی سیر است سایه‌ای مانده زمن بی تو که در آینه هم طرح خاکستریش گنگ ترین تصویر است خواب دیدم که برایم غزلی می‌خواندی دوستم داری و این خوب‌ترین تعبیر است کاش می‌بودی و با چشم خودت می‌دیدی که چگونه نفسم با غم تو درگیر است تارهای نفسم را به زمان می‌بافم که تو شاید برسی حیف که بی تأثیر است.

*****************

من با دست‌هاى خالی ‌به واپسین لحظه ی شعر رسیده ام به مطلقِ یک بغض پناه آورده‌ام به خواب آلودگی‌ سردِ یک تخت، جان داده ام من پرواز را به هزار کبوتر به هزاران کبوتر بدهکارم و تو... دیر آمدی...

(نیکى فیروزکوهی)

*****************

شب شده... میگویند وقت خواب است... اما مگر می‌شود آسوده خوابید وقتی... وقتی سرم بهانه‌ی سینه‌ات را میگیرد... وقتی دستانم هوای دستانت را... وقتی آن عطر لعنتی‌ات گمشده در پود پیرهنم.. مگر میشود دیوانه ی وجودت باشم و بخواهمت... اما چشم بگذارم؟!!! پس نصیحتم نکن... دیر است... تازه اول شب... اول دیوانگیست... درکم کن!