محبت و مهربانی زیباترین و مهم ترین خصلت آدم هایی است که می توانی با خیال راحت و بدونه هیچ ترسی تا آخر دنیا با آن ها همسفر شوید. محبت و مهربانی هر دو زاده احترامند. کسی که انقدر انسان باشد که احترام آدم های اطرافش را نگه دارد ناخداگاه مهر و محبت همه متوجه او خواهد شد. مهربانی یعنی بخشیدن یعنی از خود گذشتگی برای آسایش و راحتی دیگران بدونه هیچ چشم داشتی.
شنیدن نام بعضی آنسان ها یک آرامش خاصی به آدم دست می دهد یک دفعه قند را در دل آدم آب می کند. این جور آدم ها با محبتند، مهربونند، به این دلیله که فکر کردن به آن ها آرامش بخش و لذت بخشه.
********
هیچ کس از آخرین دیدار و خداحافظی با خبر نیست پس تا می توانید مهربان باشید به هم محبت کنید تا بعدا در نبود هم دیگر عذاب وجدان نداشته باشید.
********
بیایید با هم مهربان باشیم. به هم محبت کنیم شاید فردایی دیگر و دیداری دیگر در کار نباشد.
********
بی هیچ دلیلی مهربان بودن کار انسان های بزرگه. صفت انسان هاییه که دنیا رو یک جور دیگر لمس کرده اند و فهمیده اند.
********
دلشکستن و خیس کردن چشم های یکدیگر هنر نمی خواهد. هنر در محبت کردن و مهربانی کردن بی دلیل در حق همدیگر است.
********
مهم ترین و زیبا ترین بخشی که خداوند به همراه انسان خلق کرد مهربانی و محبت است. انسان با این دو صفت زیبا معنا خواهد شد. وجود حقیقی انسان از این دو صفت لبریز است.
********
ادم های مهربون و بامحبت راحت به دل می نشینند. راحت دیگران را دوست دارند و راحت دیگران را می بخشند. این راحت هایی که پشت سر هم در شخصیت آن ها جمع شده زیباترین نعمتی ست که خداوند به بنده خود می دهد.
********
مهربان بودن کار سختی نخواهد بود اگر بخشش را در زندگیت نهادینه کنی. اگر یاد بگیری که ببخشی بخشش به معنای واقعی. بخشیدنی که حتی یک بار در دلت به خاطرش دچار تردید نشوی.
********
بعضی وقت ها آدم ها در مهربانی و محبت کردن انقدر مشت بسته هستند انگار یادشان رفته است که مهربانی کردن مجانی است و نیازی به پرداخت وجهی ندارد. انگار یادشان رفته است محبت و مهربانی تنها چیزهایی هستند که هر چقدر ببخشی کم نخواهند شد.
********
آدم های بزرگ هیچ فرقی با آدم های عادی ندارند. نه پولشان زیاد است نه قدشان بلند و نه صاحب معجزه هستند. تنها کاری که این آدم ها می کنند محبت و مهربانی کردن درحق هم نوعانشان است.
********
محبت و مهربانی را باید از خدای خود یاد بگیریم. با آن که بنده خوبی برایش نیستیم. با آن که هر وقت از دست کسی دیگر دلمان خون شد ناشکری او را گفتیم اما او بازهم بی دلیل درحقمان مهربانی می کند. باز هم دوست مان دارد و محبتش را از ما دریغ نخواهد کرد. کافی است یک بار سراغش رابگیری تا آخر عمر تنهایت نخواهد گذاشت.
********
مهربانی و محبت را مانند یک وسیله نگاه کنیم. وسیله ای برای نزدیک تر شدن به دل های شکسته و تنها .
********
هنگام محبت کردن فورا منتظر جواب از طرف مقابل نباشیم. بلکه باید مهربانی و محبت کردن را از خداوند یاد بگیریم که با وجود همه مهربانی هایش بازهم در انتظار جواب بندگانش نخواهد بود و همچنان سفره محبتش را برای همه ما کسترده کرده است.
********
محبت کردن از ته دل را یک نابینا و یک ناشنوا هم درک خواهد کرد. همان گونه که گفته اند آن چه از
دل برآید بر دل نشیند.
********
مهربانی انسان ها باید مانند باران باشد بی دلیل و بی بهانه بر همه چیز ببارد و همه دنیا را از وجود خود سیراب کند.
********
دیوار دلت را دیوار مهربانی کن تا از راه دور هم به زیارتت بیایند برای برداشتن نیازشان.
********
محبت کردن اولین اصل زنده بودن واقعی انسان ها است. اگر کسی را دیدید که هنوز هم بدونه دلیل محبت می کند. باید به انسان بودن آدم ها هنوز هم امیدوار بود.
********
مهربانی کردن را از پروردگارمان یاد بگیریم. با وجود این همه ستم و ظلمی که در دنیا آدم ها در حق همدیگر می کنند. بازهم از خلقت بشر و بخشیدن و محبت کردن به او نا امید نشده است. و هم چنان تمام آغوشش برای مهر ورزیدن به بندگانش باز است.
********
حواسمان باشد در لابه لای روزمرگی های زندگی گم نشویم و از محبت کردن به هم دیگر نا امید نشویم چرا که زندگی کوتاه تر از عمر یک گل رز خواهد بود اگر مهر ورزیدن را فراموش کنیم.
********
محبت کردن همیشه زیباست به شرطی که تو بخواهی.
********
محبت کردن کار انسان هایی است که قلبی پاک دارند. می بخشند و مهر می ورزند بدونه این که دنبال دلیلش باشند.
********
برای محبت کردن شرط و شروط را کنار بگذارید. هنگامی که خواستید مهر بورزید و محبت کنید چشم هایتان را ببندید و گوش هایتان را بگیرید. تا نه چهره ای را ببینید و نه صدایی بشنوید. در محبت کردن میان انسان ها فرق نگذارید.
********
آخر مسیر محبت و مهربانی کردن حتی اگر دانه دادن به یک پرنده کوچک باشد به خدا ختم خواهد شد شک نکن. پس بی بهانه مهربان باش.
********
مهربان بودن بدونه چشم داشت ومنتظر نماندن برای جواب کار هر کسی نیست. مهربانی بی بهانه کار انسان های اهل دل است. کار انسان هایی ست که با دل خود معامله کرده اند.
********
محبت و مهربانی لطف کردن نیست. آن ها جزئی از انسان بودن ما آدم ها است. اگر این دو در کسی نباشد باید به انسان بودنش شک کرد.
********
بعضی از انسان ها مجذوب کننده های خوبی هستند. هر کس و هر چیزی به سویشان جذب خواهد شد. وقتی خوب در احوالشان دقت کنی فقط یک چیز را می بینی که با دیگران متفاوت است و آن هم محبت کردن های بی دلیلشان است.
********
مهربانی که نباید فقط درحق دیگران باشد. گاهی لازم است با خودت مهربان باشی. به خودت محبت کنی. اجر این کار در نزد پروردگار کم تر از محبت کردن به انسان های دیگر نیست.
********
مهربانی فقط بخشیدن مال خود به دیگران نیست. گاهی آب دادن به گل های کنار خیابان یا دانه پاشیدن رو لبه پنجره واسه پرنده هایی که شاید هیچ وقت گذرشان به کنار پنجره تو نرسد هم مهربانی ست.
********
خداوند اولین جرقه های محبت کردن و مهربانی کردن را در دل موجودی به نام مادر نهاد تا با همه رحم و شفقتش طفلی عاجز و ناتوان و ضعیف را پرورش دهد. تا این آدم ضعیف بشود من و تو.
********
مگر می شود افریده شده دست پروردگار نامهربان باشد. تو را می گویم خودم را می گویم. مگر می شود ما مهربانی نکنیم در حالی که خداوند ما را با محبت و مهربانی خلق کرد.
********
اگربه انسان هایی که در زیر خاک هستند فرصتی دوباره داده شود. حتما اولین کاری که خواهند کرد محبت و مهربانی کردن به دیگر موجودات روی زمین است.
********
بایید به هم دیگر محبت کنیم با هم مهربان باشیم. کسی چه می داند فردا دوباره شانس دیدن خورشید را خواهیم یافت یا نه.
********
من محبت کردن را از درخت صنوبر داخل پارک یاد گرفتم. هر کس از راه رسید در زیر سایه اش خستگی را از تن بیرون کرد. قرار های عاشقانه اش را انجا گذاشت. دست های عشقش را برای اولین با در آن جا گرفت. اما با کمال پررویی وقتی خواست درخت را ترک کند با تیز ترین وسیله ای که در دست داشت او را خراشید و زخمی عمیق بر پیکره صنوبر گذاشت. اما صنوبر هرگز از بخشیدن سایه اش نا امید نشد بلکه هر روز بیشتر از دیروز شاخ و برگ هایش را گسترانید تا آدم های بیشتری از وجودش استفاده کنند.
********
مهربانی را از خورشید یاد گرفتم هزاران سال است بدونه هیچ انتظاری بر دنیای ما انسان ها می تابد. خودش خوب می داند اگر روزی دیرطلوع کند حتی برای چند لحضه که هم شده باشد. تمام قواعد و قوانین دنیا به هم خواهد ریخت و ما انسان ها کوچک تر از آن هستیم تا بتوانیم جلوی این کار را بگیریم وخود را از نابودی حتمی نجات دهیم. اما در کمال آرامش هر روز سر وقت می آید و می رود بدونه آن که کسی از او تشکری کرده باشد.
********
مهربانی را از مادرم یاد گرفتم آن زمان که هزار بار دلش را شکستم ولی او باز مادرم ماند و محبتش را هزار بار بیشتر از پیش نثارم کرد.
********
محبت و مهربانی را از پدرم آموختم زمانی که با همه بیماریش کار کرد تا من در رفاه باشم و هیچ وقت آن را به رویم نیاورد.
********
مهربان که باشی از کنار خورشید و دریا و باران به راحتی نخواهی گذشت. مهربان که باشی به راحتی و بدونه لبخند از کنار رفتگر محله نخواهی گذشت.
مهربان که باشی کبوترهای کنار پنجره اتاقت را هرگز فرآموش نخواهی کرد. مهربان که باشی آب دادن به تک درخت در خانه را فراموش نخواهی کرد.
********
مهربانی و محبت کردن کار عجیب و غریبی نیست با دست خالی هم می توان محبت کرد زمانی که دست پیرزنی را می گیری و او را از خیابان رد می کنی. زمانی که خرید های پیرمرد همسایه را تا دم در خانه اش می بری. زمانی که پشت چراغ قرمز تو قف کرده ای و آدامسی از یک کودک کار می خری این ها همه مهربانی ست شاید به نظرت کم بیاینند ولی باور کن مهربانیست.
********
با دست های خالی می توان مهربان بود. کلمات پرمهری که نثار اطرافیانت می کنی همه مهربانی ست. شاید باور نکنی اما واژه هایی که هیچ هزینه ای برایت ندارند مهربانی است چون ممکن است دنیای کسی را با همین واژه های ساده دگرگون کنی.
********
محبت کردن را اول خودمان یاد بگیریم و سعی کنیم آن راهم به فرزندانمان یاد بدهیم تا زیباترین و باارزش ترین میراث را بعد از خودمان برای آنان به جا بگذاریم.
********
بیایید در ساختن دنیایی زیباتر برای هم دیگر تلاش کنیم. لازم نیست دنیا را زیر و رو کنیم فقط کافی ست به هم محبت کنیم.
********
انسان هایی که در دنیا جنگ راه می اندازند مهربان نیستند. حتی نسبت به فرزندان شان هیچ محبتی در دلشان نیست. جنگ افروزی کار انسان های مهربان و عاقل نیست. بلکه حاصل تفکر مسموم و مریض یک سری آدم است که هیچ اعتقادی به محبت کردن ندارند.
********
محبت کردن را هر روز تمرین کن با لبخند زدن به یک کودک کار. با برداشتن کوله پشتی سنگین یک کلاس اولی تا دم در مدرسه. با شکر کردن به درگاه خداوند برای دادن فرصتی دیگر برای زندگی کردن.
********
خداوند جهان را بر اساس محبت و مهربانی بنا کرد اگر نامهربانی در آن هست تقصیر ما آدم هایی ست که از زندگی فقط نفس کشیدن را فهمیده ایم.
********
مهربان باش و محبت کن تا اوج انسانیت را تجربه کنی. تا هم سفر شدن با خدا را تجربه کنی. خداوند در همین نزدیکی ست او خود را نمایان خواهد کرد اگر نسبت به هم دیگر مهربان باشیم زیرا تنها چیزی که باعث نزدیکی خداوند به بنده هایش می شود مهربانی کردن به مخلوقاتش است. همان طور که یک مادربر احوال فرزندانش همیشه آگاه است خداوند هم بر حال ما ناظرو آگاه است و امکان ندارد یک لحضه از ما غافل شود.
********
به هم کمک کنیم نه با پول همه چیز که مال دنیا نیست. کمک کردن به هم دیگر چیز زیادی نمی خواهد فقط کافی ست کمی با هم مهربان باشیم کمی به هم محبت کنیم تا تحمل سختی های روزگار بر ما آسان شود.
مطالب پیشنهادی :
عکس نوشته در مورد مهربانی برای پروفایل
ملینا 
