استیکر نام ها

هم خانواده کلمه واقعی؛ واقع و واقعیت است.

واژه واقعی در اصل ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی پر کاربرد است و به معنی مستند و درستی است. به هر چیزی که به واقعیت نزدیک باشد، واقعی گویند. واژه واقعی به هر چیزی که به درستی و حقیقت نزدیک باشد ، به کار گرفته می شود.

هم خانواده کلمه مطیع؛ طوع ، مطاوع ، طائع، مطیعون، مطاوعه و اطاعت است.

واژه مطیع ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی سر به راه و رام شدن و همچنین به معنی تابع است. به اصطلاح به کسی که سر به راه باشد و تابع شخص یا قانونی باشد، مطیع گویند.

هم خانواده کلمه حرمت؛ حرم، حریم، تحریم، مرحمت، حرام، احترام، محرم، حرمان و محروم است.

واژه حرمت از ریشه اصلی واژه حرم برگرفته شده است و ریشه در زبان عربی دارد و معادل آن در زبان فارسی احترام و همچنین حرام می باشد. و معنی آن بستگی به کاربرد آن در جمله می باشد.

هم خانواده کلمه عضو؛ اعضا و عضویت است.

واژه عضو در زبان و ادبیات فارسی از واژگان پر کاربرد محسوب می شود . بنا به استفاده و کاربرد آن در جمله معنی و مفهوم خود را مشخص می کند. واژه عضو به هر یک از اندام بدن می گویند و به هر کسی از جامعه نیز عضو می گویند.

هم خانواده کلمه سکوت؛ ساکت، مسکوت است.

واژه سکوت در زبان و ادبیات فارسی به معنی حرف نزدن و نبودن هیچ سر و صدایی گویند. سکوت با فعل کردن صرف خواهد شد. همچنین در حرفه موسیقی نیز به زمانی که آهنگ و خواننده همزمان در میانه آهنگ ساکت می شوند و زمانی را به سکوت رعایت می کنند، نیز سکوت می گویند.

هم خانواده کلمه تحریم؛ حریم، حرام، محروم، حرمت، محترم و حرم است.

واژه تحریم از ریشه اصلی واژه کلمه حرم بر گرفته شده است و ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی محروم کردن می باشد.

هم خانواده کلمه جهش ؛ جهیدن، جهید و جهنده است.

کلمه جهش از واژگانی است که ریشه در زبان فارسی دارد و به دو مفهوم در زبان فارسی به کار گرفته می شود. معنی و مفهوم متداول آن ، خیز و پرش است و معنی دیگر آن ، سرشت و سیرت می باشد.

هم خانواده کلمه رسم ؛ مرسوم، رسوم، مراسم، رسومات، ترسیم و ترسیمات است.

واژه رسم ریشه در زبان عربی دارد و در زبان و ادبیات فارسی بسیار پر کاربرد می باشد. معنا و مفهوم این واژه در زبان فارسی به دو صورت است. یکی به معنی قاعده و قانون و عرف یک جامعه است.

هم خانواده کلمه خلاص؛ مستخلص و اخلاص و استخلاص است.

واژه خلاص ریشه در زبان عربی دارد و معادل آن در زبان فارسی رها و آسوده شدن است. واژه خلاص زمانی به کار گرفته می شود که شخص از مهلکه یا از عذابی رها و آسوده شود. واژه خلاص نیز در فارسی قدیم به معنی خالص بودن چیزی هست.

هم خانواده کلمه عیب؛ ، عیوب و معیوب است.

واژه عیب ریشه در زبان عربی دارد و در زبان و ادبیات فارسی به معنی زشتی و بدی است. به هر چیزی یا انجام کاری زشت و بد باشد، گوییم آن کار عیب است.