استیکر نام ها

هم خانواده کلمه نوابغ؛ نابغه و نبوغ است.

واژه نوابغ جمع کلمه نابغه است که ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی باهوش و با استعداد ها و همچنین به کسانی که دارای نبوغ زیاد باشند، نوابغ گویند.

هر کسی که از هوش بسیار برخوردار باشد و یا دانشمند و یا مخترع باشد ، نابغه می گویند. مترادف های واژه نوابغ عبارتند از ؛ جمع نابغه، هوشمند ها، پر استعداد ها و با هوش ها است. در فرهنگ معین واژه نوابغ به معنی؛ بزرگوار ها، بزرگ ها و کسانی که دارای استعداد و هوش زیاد باند، است.

در لغت نامه دهخدا نیز این واژه به معنی؛ جمع نوابغ و کسانی که هوش و درایت زیاد داشته باشد ، آورده شده است. فرهنگ عمید در معنی این واژه به؛ بزرگان، عظیم شان و کسانی که استعداد و هوش فوق العاده داشته باشد، اشاره کرده است. فرهنگ واژه های فارسی هوشیار هم در معنی این واژه به؛ مردان بزرگ شان، مردان بزرگ مرتبه و فصیح پرداخته است