استیکر نام ها

هم خانواده کلمه ملک؛ مالک، مملکت ، املاک، ملوک، ملایک و ملایکه است.

واژه ملک ریشه در زبان عربی دارد و بسته به نوع تلفظ این واژه معنی آن نیز تغییر می کند. کلمه ملک با کسره زیر حرف میم به معنی زمین است و یا ملک با ضمه روی حرف میم به معنی پادشاه و عظمت است.

همچنین با فتحه روی حرف میم به معنی؛ فرشته می باشد. در قرآن کریم سوره سی و هفتم به نام سوره ملک در سی آیه نام گذاری شده است. واژه ملک در زبان فارسی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و از واژگانی است با یک نوشتار اما چندین تلفظ است که دارای معانی مختلف می باشد.

مترادف های واژه ملک در هر معنی عبارتند از؛ پادشاه، زمین غیر بایر، فرشته، عظمت و بزرگی است. در فرهنگ معین معنی این واژه را؛ جمع آن ملایک و ملایکه ، فرشته، پادشاه، صاحب ملک و جمع آن ملوک، پادشاهی، عظمت، بزرگی، هر آنچه در تصرف شخص باشد و زمینی متعلق به کسی می داند.

در لغت نامه دهخدا معنی واژه ملک؛ پادشاه، دارای ملک یا مملکت، خسرو، ملیک، فرشته، خداوند شدن آورده شده است. در فرهنگ عمید نیز به معانی چون؛ فرشته، دارای قدرت و سلطه، خداوند، پادشاه، آنچه در تصرف و قبضه شخص باشد، سرزمین، پادشاهی و مملکت پرداخته است. در فرهنگ واژه های فارسی سره نیز در معنی واژه ملک به فرشته اشاره کرده است