استیکر نام ها

هم خانواده کلمه راهگذر؛ رهگذر، راه گذار و رهگذران است.

واژه راهگذر از واژگان ترکیبی است که از دو واژه ترکیب شده است، راه و گذر که جمع دو واژه به هم راهگذر می شود که به معنی عابر و یا کسی که از جایی عبور می کند.

و همچنین از معانی دیگر این واژه ، محل عبور و مرور نیز راهگذر می گویند، یعنی جای که عابر از آن عبور می کند. مترادف های واژه راهگذر عبارتند از؛ عابر، گذر گاه، معبر و رونده است. همچنین در فرهنگ معین واژه راهگذر به معنی ؛ گذر گاه و معبر آورده شده است. در لغت نامه دهخدا تیز معنی این واژه ؛ سیاح، مسافر، عابر، آنکه از جایی عبور کند، گذرنده راه، راه گذر، ممر، مجری ، گذر گاه و رهگذر است.

در فرهنگ عمید هم این واژه به معنی؛ گذر گاه، راه و عابر پیاده آورده شده است. فرهنگ واژه های فارسی هوشیار هم به معانی ؛ سیاح، مسافر ، عابر و آنکه از جایی عبور کند، اشاره کرده است