استیکر نام ها

هم خانواده کلمه توکل؛ وکیل، متوکل است.

واژه توکل از واژگانی است که ریشه در زبان عربی دارد و معادل آن در زبان فارسی پشتگرمی است که به معنی امید داشتن و توکل کردن به کسی است.

عموما این واژه را برای توکل بر خدا استفاده می شود که به معنی واگذاشتن کار و آرزوی خود به خداوند است. همچنین این واژه به معنی اعتماد داشتن است. مترادف های واژه توکل کلماتی چون؛ پشتگرمی، به دیگری اعتماد کردن، اعتماد، تسلیم، وهگذاردن، تفویض کردن و کار را به خدا وا گذاشتن است.

در فرهنگ معین معنی این واژه؛ کار را به خدا واگذاشتن ، به کسی دیگر اعتماد کردن و به وکیل کار خود را واگذاشتن می باشد. در لغت نامه دهخدا واژه توکل به معنی؛ اعتماد کردن، اعتماد بر کسی کردن، تکیه کردن و امید داشتن به خدا و اعتماد به خدا آمده شده است. فرهنگ عمید نیز در معنی این واژه به؛ اعتماد بر کسی کردن، کار را به خدا سپردن، واگذاردن و به دیگری اعتماد کردن پرداخته است. فرهنگ واژه های فارسی سره نیز به معنی ؛ امید اشاره کرده است. فرهنگ واژه های فارسی هوشیار معنی واژه توکل را؛ اعتماد کردن می داند.