استیکر نام ها

هم خانواده کلمه تلفظ؛ لفظ و الفاظ است.

واژه تلفظ از واژگانی است که ریشه در زبان عربی دارد و بر گرفته از واژه لفظ است. در زبان فارسی به ادا کردن و شیوه ادا مردن کلمات ، تلفظ گویند. تلفظ به معنی سخن گفتن و گویش نیز می باشد.

گاهی کلماتی پیدا می شوند که نگارش و نوشتار آنها یکی است ، وای در چند تلفظ مختلف که باعث تغییر معنی لغت نیز می شود. مثلا واژه کرم، در چند تلفظ گوناگون و چند معنی متفاوت است.مترادف های واژه تلفظ شامل کلماتی چون؛ سخن گفتن، ادا کردن، گویش، تقریر، بیان و ادا است.

در فرهنگ معین واژه تلفظ به معنی؛ سخن گفتن و بر زبان آوردن واژه ها است. لغت نامه دهخدا نیز معنی این واژه را؛ سخن گفتن، بیان ، تکلم و از دهان انداختن آورده است. فرهنگ عمید در معنی این واژه به؛ بیان کردن، سخن گفتن و ادا کردن لفظ اشاره کرده است. فرهنگ واژه های فارسی هوشیار در معنی واژه تلفظ از کلماتی چون؛ بیان کردن و سخن گفتن استفاده کرده است