هم خانواده کلمه باطل؛ بطل، بطلان، ابطال و اباطیل است.
باطل واژه ای با ریشه عربی و بسیار پرکاربرد در زبان فارسی می باشد. معادل این واژه در زبان و ادبیات فارسی برابر است با ؛ ناحق و بی معنی و نادرست.
واژه باطل به هر چیزی که لغو شود و یا اشتباه باشد، به آن باطل گویند. واژه باطل دارای مترادف های زیادی است و معانی زیادی را در بر دارد. بنا به استفاده این واژه در جمله و بستگی به معنی و کاربرد جمله، معنی خود را نشان می دهد.
دانستن مترادف های این واژه به درک معنی آن کمک خواهد کرد. مترادف های واژه باطل عبارت است از؛ ناحق، نا صواب، غلط، بی معنی، نادرست، ناراست، ابطال، لغو، ملغا، فسخ،ضایع، بیهوده، عاطل، بیکاره، مهمل، غیر واقعی، عبث، دروغ، نامعتبر و بی اعتبار است.
همچنین متضاد این واژه نیز، حق، راست و صواب است. در فرهنگ معین این واژه به معنی ؛ بی فایده، اباطیل و بیهوده آورده شده است. در لغت نامه دهخدا هم معنی باطل را، مقابل حق ، دروغ، اباطیل و نادرست، خزعبل، پس از تحقیق و تفحص پی به نا ثباتی آن برود، عبث ، بیهره، ژاژ، لغو، بیهوده، لغو، ناروا، قلب، هرزه، خطا، پوچ و یاوه آورده است.
در فرهنگ عمید واژه باطل به معنی؛ ناحق، بی اثر، ناچیز، پوچ، یاوه و بیهوده می باشد. فرهنگ واژه های فارسی سره به نادرست و بیهوده و تباه اشاره نموده است.
باطل در فرهنگ واژه های فارسی هوشیار نیز به معنی؛ بیهوده، نادرست، لغو، دروغ و یاوه و همچنین مقابل حق آورده شده است.
بیشتر بخوانید :
M 
