حتما شما هم بارها واژه ی احترام گذاشتن و احترام قائل شدن و ... را شنیده اید. احترام در فرهنگ پارسی به معنی ارج، آزرمیدن، بزرگواری، بزرگداشت، پاس، ستایش، شکوهیدن و گرامیداشت می باشد که هر کلمه جایگاه خاصی در مکاتبات و نوشته های فارسی دارد.
مترادف های کلمه احترام شامل آبرو، اعتبار، اعزاز، اکرام، بزرگداشت، پاس، تجلیل، تعظیم، تکریم، توقیر، حرمت، رعایت، عز، عزت، کرنش هستند و کلمه احتقار و خوارداشت متضاد آن محسوب می شوند.
در دانشنامه اسلامی احترام به معنی حرمت نهادن و ارج نهادن است و در دانشنامه عمومی به معنی قدرشناسی و مهربانی می باشد. اما در فرهنگ عمید معانی آن شامل به رفتاری که نشان دهنده بزرگداشت و گرامیداشت کسی است و یا حرمت نگه داشتن و گرامی بودن می باشد. همچنین در فرهنگ معین حرمت نگه داشتن و بزرگ داشتن معنی شده است و در نهایت در فرهنگ دهخدا به معنی بزرگ داشتن و حرمت داشتن می باشد.
هم خانواده ی این کلمه محدود است کلمه محترم که به معنی احترام و ارجمند می باشد که هم کلمه احترام و هم محترم تشابه معنایی بالایی دارند.
بیشتر بخوانید :
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
