استیکر نام ها

وقتی تو رو دارم

همه‌چی ردیفه...

یه وقتایی از تحمل کردن این همه درد خسته میشی ...

به خودت میگی

ایندفعه که دیدمش سرد میشم

ایندفعه همه حرفامو بهش میزنم و میرم از زندگیش

کلی قول و قرار با خودت میذاری و

همه ی حرفاتو تو ذهنت ردیف میکنی

امان از وقتی که میبینیش...

با اون چشاش زل میزنه بهت

اون لبخند جذابش که دینت رو برده...

آخه مگه میشه دوستت نداشت لعنتی؟ !! :)

بیا بردار از سر روسری را،

تا ببینی که

ردیف شعرهای عاشق

زلف خواهد شد

****************

خدایا

خودت همه چه رو ردیف کن

به اندازه‌ی رحمتت بهمون بده

نه به اندازه ی لیاقتمون

دلت فقط

به خدا خوش باشه

خودش همه چی رو

ردیف میکنه

****************

تنها وقتی

همه چیز ردیفه

خداروشکر نکن

وقتایی هم که اوضاع بهم ریختس هم

باید خداروشکر کنی

یه حکمتی توو همون اوضاعه

که یه روزی

خداروشکر میکنی

به خاطرش

می خواهم اینگونه توصیفت کنم...

شاید من تو را ندیده باشم...

اما نه...

من تو را بارها و بارها از نزدیک‌ترین فاصله دیده ام...

هنگامی که شب لبانم با ذکر تو خموش و چشمانم با تصورت به خواب رفته ام.

من تو را بارها دیده ام...

در خیابان... بین جمعی از رهگذران

میان شعرهایم... در بین قافیه و ردیف‌ها

در همان کتابخانه قدیمی که من هر هفته برای خواندن هزاره ی «عقاید یک دلقکش» به آنجا می‌روم...

من تو را در صف نانوایی...

یا اصلاً در قصابی...

شاید هم در جایی دیدمت که به خاطرم نیست...

اما دیدمت...

شاید هم حس حضورت بوده...

گمان نمیکنم اشتباه کرده باشم...

بوی عطرت همانی بوده که من در خواب هایم می شنیدم...

حالا نمیدانم تو را گم کرده ام یا گوشه ای قایم شدی؟

بازیگوشی و لجبازی؛  مانند پسربچه هایی که اصرار دارند مرد شده اند...

مرد من تو هنوز هم بوی کودکی می دهی...

کمی دست از شیطنت ها و سر به هوا بودنت بردار...

انتظارم به تنگ آمده برای دیدنت...

پس قول مردانه بده که این بار وقتی به دنبال کتابی در میان قفسه های کتابخانه هستم...

تو همانی باشی که کتاب را با هم میکشیم !

جمعه‌ها همه چیز فراهمه برای خوشحال بودن...

خانواده،

دوستان،

باغ،

تفریح

و ...

همه چیز ردیفه جز بودنِ تو کنارِ من...

)پژمان نصیریان)