استیکر نام ها

شجاعت میخواهد وفادار احساسی باشی که میدانی شکست میدهی روزی نفس های دلش را... دیگر سماجت نمیکنم برای داشتــــــنت با زور که در کنارم باشی؛ دیگر چه ارزشی دارد عشق و علاقه؟!؟!؟! خواهی آمد... خوب میدانم!

دیگر برای داشتن کسی سماجت نمی کنم پرنده ای که مال من نیست قفس هم برایش بسازم باز میرود....

بی تو دلتنگی به چشمانم سماجت می کند وای دل چون کودکی بی تو لجاجت می کند اشتیاق دیدن تو میل خاموشی نکرد هیچوقت عشقت به دل فکر فراموشی نکرد عشق من با تو به میزان تقدس می رسد بی حضورت دل به سر حد تعرض می رسد دوستت دارم برای من کلامی تازه نیست حد عشقت را برایم هیچ چیز اندازه نیست در غیاب تو غریبانه فراغت می کشم بر گذشت لحظه ها طرحی ز طاقت می کشم با تنفس در هوای تو هنوزم قانعم ابتلای سینه را اینگونه از غم مانعم چشمهای مهربان تو فراموشم نشد هیچکس جز یاد تو بی تو هم آغوشم نشد

شعر گفتم عاشقش سازم ولی آن سنگدل

قدر یک صد آفرین حتی عنایت هم نکرد

صد هزاران بار گفتم، بوسه زن یارا لبم

آن چنان بیزار بود حتی جسارت هم نکرد

خواستم زین شور بختی بر بیابان سر نهم

پای زین تصمیم دل حتی اطاعت هم نکرد

بس هنرها داشتم که شهره عالم شود

دوست قدر ارزنی از من حمایت هم نکرد

گفتم از عشق به او که همه دنیایم بود

لحظه ای بر ماندنم حتی سماجت هم نکرد

من مراعات دلش را کردم اما یار من

حرمت این عشق را حتی رعایت هم نکرد

اگر کسی مرا خواست بگویید: رفته باران ها را تماشا کند. و اگر اصرار کرد، بگویید: برای دیدن طوفان ها رفته است! و اگر باز هم سماجت کرد، بگویید: رفته است تا دیگر بازنگردد...

بیهوده دور من نگرد... به دنبال حرف تازه ای... مرا از هر طرف که ببینی، چشم به راه دستی ام، که شانه شود برای "تلخ گریه" هایی که دلیل ندارند و چسبیده اند اما با چسبٍ سماجت به راهٍ گلو...

******************

برای داشتنش آنقدر سماجت میکنم، تا خدا یادش برود که ما قسمت هم نیستیم...!

******************

چند کلام ساده کافیست... نه قرار بر کوه کندنِ فرهاد است، نه صحبت از ناز و ادایِ لیلی و سماجتِ مجنون... این روزها ساده ترین باید بود در نگاه... در کلام کافیست در پشتِ این سادگی دل دادگی باشد...

شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید

مگر مساحت رنج مرا حساب کنید

مگر سماجت پولادی سکوت مرا

درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید

بلاغت غم من انتشار خواهد یافت

اگر که متن سکوت مرا کتاب کنید

(قیصر امین پور)

******************

عاشق که شدی... سمج باش مثل زلیخا... انقدر رسوا بازی دربیار... تا خدا خودش پا در میانی کند.❤

******************

بُغضی سِمج هر شب گلوی مرا میبوسد سنگینی اش، چشمانم را خیس میکند و قامتم را خمیده تر از دیروز این روزها دلم... یک تکیه گاه میخواهد تکیه گاهی که نلرزد که نریزد یک لمیدن از جنسِ نابِ آرامش

مارو باش رو چه درختی اسممونو جا میزاریم مارو باش... قسمی جز اون دو چشم نامسلمون که نداریم مارو باش... به هواداری تو، به هواداری تو شیشه می خونرو با سنگ شکستیم نارفیق... سنگ و شیشه اگه دشمن ، من و تو که موندگاریم مارو باش... چشم خشکیده داره به ناودون کوچه حسادت میکنه ما به این بغض سمج گفته بودیم ابر بهاریم مارو باش

******************

عشق اگر چون عشق زلیخا باشد، باید آنقدر سمج شوی که خدا خودش پادرمیانی کند.

تـــوبـــه نـمــی‌کُــنـم... مـــن بـــرایِ بـــه تـــــو رسـیــدن، از گُـــرگ هـــم سِـمِـج تَــرَم....!