استیکر نام ها

چقدر دلم ریخت رَفت

حَرفامو نشنید رَفت

*******************

منم آن در به در کوچه ی عشقی که هنوز وسط خاطره ی کوچه ی دل محبوسم عاشق دلکده ی کوی تو هستم و هنوز پشت اندیشه ی چشمان دلت محسوسم شوق دیدار تو دارد دل بی خانه ی من از سر ذوق به هر گل که رسم ‌می بوسم از همان لحظه که دیوار دلم ریخت فرو منم و بانگ مسیحایی این نا قوسم من و تو، خلوت کوچه و غروب پاییز و همان حسرت یک ‌بوسه که من مایوسم گل گلخانه ی من، لب بگشا حرف بزن رحم کن، دارم از این بی خبری می پوسم.

یک عمر...! هوای دل خود... داشتم اما... یک لحظه نگاه تو... به هم ریخت دلم را...

*******************

منم آن در به در کوچه ی عشقی که هنوز

وسط خاطره ی کوچه ی دل محبوسم

عاشق دلکده ی کوی تو هستم و هنوز

پشت اندیشه ی چشمان دلت محسوسم

شوق دیدار تو دارد دل بی خانه ی من

از سر ذوق به هر گل که رسم ‌می بوسم

از همان لحظه که دیوار دلم ریخت فرو

منم و بانگ مسیحایی این ناقوسم

من و تو، خلوت کوچه و غروب پاییز

و همان حسرت یک ‌بوسه که من مأیوسم

گل گلخانه ی من، لب بگشا حرف بزن

رحم کن، دارم از این بی خبری می پوسم

*******************

بعد از تو چقدر درد و غم داشت دلم احساس غریب ارگ بم داشت دلم لرزید و ترک خورد و فرو ریخت شبی یک شانه برای گریه کم داشت دلم.

چه غریبانه نشستم سر راهت که بـیایی

چه غریبانه غریبانه نوشتم کـه کـجـایی

چه صمیمانه نوشتم که تویی ذوق زبـانم

و تو انگار نه انگار که هم صحبت مایـی

چه یتیمانه نشستم و نوشتم که مرو یار

و تو رفتی و من و برزخ این فصلح جدایی

پشت پای تو همه باور و ایمان دلم ریخت

و قسم میخورم این صحبت خود را به خدایی

*******************

رَد شُد... دُرُست یک دُو قَدم از مُقابلم آرام ریخت... پُشتِ قَدَم هـایِ او... دِلَم...

(فاطمه قاعدی)

*******************

آتشی در دل من شعله بر افروخته بود...! دیده گر آب نمی ریخت دلم سوخته بود...!!!

*******************

هرچه کردم نشدم از تو جدا، بدتر شد گفته بودم بزنم قید تو را، بدتر شد مثلا خواستم این بار موقر باشم و به جای تو بگویم که "شما، بدتر شد آسمان وقت قرار من و تو ابری بود تازه، با رفتن تو وضع هوا بدتر شد چاره دارو و دوا نیست که حال بد من بی تو با خوردن دارو و دوا بدتر شد گفته بودی نزنم حرف دلم را به کسی زده ام حرف دلم را به خدا، بدتر شد روی فرش دل من جوهری از عشق تو ریخت آمدم پاک کنم عشق تو را، بدتر شد.

*******************

نمى دانم تو مى دانى! دلم از دورى ات یخ بست و چشمانم تب عشق نگاهت را چه نرگس وار دزدیدند... نمى دانم تو مى دانى! که مرغ وحشى قلبم براى هجرت رویت چه لیلی وار پر مى ریخت... نمى دانم تو مى دانى! که در سرماى این وجدان در این روح پر از بیداد... تو تنها آرزو هستى که مى مانى! ولى افسوس وصد افسوس که مى دانم نمى دانى! 

*******************

ای که اخمت به دلم ریخت، غمِ عالم را خنده‌ات می‌بَرَد از سینه، دو عالم غم را برق لب‌های تو یادآور شاتوت و شراب چشمه‌ی اشکِ تو بی‌قدر کند زمزم را گاه از آن غنچه، فقط زخم زبان می‌ریزی گاه با بوسه شفابخش کنی مرهم را بسته‌ای غنچه‌ی سرخی، به شب گیسویت کرده‌ای باز رها... خرمن ابریشم را نرگست عربده‌جوی و لبت افسوس‌کنان با همین‌هاست که دیوانه کنی آدم را...

*******************

پروانه چو بر روی تو بنشست دلم ریخت چون باد به گیسوی تو زد دست دلم ریخت من عکس تو را بر رخ آن ماه کشیدم چون شب به گل روی تو دل بست دلم ریخت دیشب به تو گفتم که مرا جز تو کسی نیست گفتی که مرا جز تو کسی هست دلم ریخت گفتی که تو را با نگهی مست کنم مست پیمان بشکستی نشدم مست دلم ریخت من قصه ی خود را به گل آینه گفتم وقتی که چو من آینه بشکست دلم ریخت پروانه ی دشت آینه دار گل ما بود چون از سر گلبرگ چمن رست دلم ریخت

یک بار طعم عشق را چشیده ام مزه ی تلخ قهوه سیاه می داد تپش قلبم را تند کرد بدن زنده ام را دیوانه حواسم را به هم ریخت و رفت.

*******************

مـادربـزرگ مـی گفـت:  قلبـــت که بــی نظـم زد از همیــشه عاشق تـــری... اشکــت که بــی اختیــار ریخــت از همیــشه دلتنــگ تـــری... شبــت کـه بـا درد گذشـــت فکــرت از همیــشه درگیـــرتـر سـت و من این روزها اینگونه ام... قلبم بی نظم میزند، اشکهایم بی اختیار میریزد و شب هایم با درد میگذرد...