استیکر نام ها

خراب شد تصویرش،

حتی اگر خدا فرستد باران اسیدی برای تطهیرش

برف و پاکی برای تشبیهش محمد و عیسی برای تضمینش

یا که شیطان برای تقصیرش،

تمام شد

خراب شد تصویرش...!

تعجب نکن که چرا هنوز فراموشت نکردم  آدمها هیچوقت بزرگتریــن اشتباهشون رو فراموش نمیکنن! به بعضیا باید بگی: عزیزم حتی اگه خدا خودش بیاد پایین واسه تضمینت یا شیطانو بفرسته واسه به گردن گرفتن تقصیرت دیگه فایده نداره!

خراب شد تصویرت

باختیم هر دو باختیم همه آن چیزایی که در نبرد با روزگار برده بودیم...

من ساختم وقتی تو زدی زدی خراب کنی...

من سوختم، وفتی تو شعله رفتنت را روشن کردی...

التماست کردم وقتی دوست داشتنم را ندیدی...

حال بشین اونور میز با من از دوست داشتنت بگو...

من باختم به تویی که زندگیم بودی...

تو بردی اما من حریفت نبودم...

ما باختیم باورم کن...

*****************

دیدم آن چشم سیه وای که دیوانه شدم بر سر چشم پر از ناز تو پروانه شدم دلم از دیدن چشمان تو لرزید و شکست تو چه کردی که خراب از دل و ویرانه شدم

*****************

حرمتها که شکسته شد مسیح هم که باشی، نمیتوانی دل شکسته را احیا کنی... آنچه در دستت بود، امانتی پنهان بود که حراج شد، آنچه نباید بگویی گفته شد، فاجعه را یک عذر خواهی درست نمیکند! حرف، حرف ویران کردن دل است، نه دیواری خراب کنی و از نو بسازی! "دلی که ویران کردی، قصری بود که خود ساکن آن بودی" راستی حالا که خود را بی خانه کردی، با آوارگیت چه میکنی لابد به خرابه های جا مانده از دیگران پناه میبری...

*****************

تو... تو تصورات رویاییمو خراب کردی! من فکر میکردم فرشته ها بال دارن

*****************

همیشه از خوبی آدمها برای خودت دیوار بساز هر وقت درحق تو بدی کردند فقط یک آجر از دیوار بردار بی انصافیست اگر کل دیواررا خراب کنی! شاید روزی به همین دیوار خراب احتیاج پیدا کردی همه آدمها تنها بدی ندارند گاهی خوبیهایشان همان بدیها را می‌پوشاند.

*****************

نیستی فدای یه تار موت

به همه میگم یه دوستی ساده بود

برو و باش به فکر حفظ آبروت

ببینم قد من کی تعصب داره روت

از حال خراب این روزا نگم برات

خدایی سفره ی دلو اگر برات وا کنم

میبینی منم بد اوردم

راستش توی نبود تو کم آوردم

ولی تو چه قدر راحت ولم کردی

بعد تو به هیچ کسی دلم گرم نی

با این که تو با غرورت لهم کردی

هنوزم دلم میخواد که برگردی

وقت میگذره

دنیا شد نابووود

بی حوصله، کار

نمونه زیر پات خار

جار زد جر خورد

یکی اومد جَمعِش کرد، برد

با بی آجری خونه ساخت

ولی خراب شد خونه باز

رو سرش، منطق اونوره

احساسات ساخت باز شد منفجر

*****************

آن جا یک قهوه خانه بود. اما ننشستیم به نوشیدن دو تا استکان چای. چرا؟ دنیا خراب می شد اگر دقایقی آن جا مینشستیم و نفری یک استکان چای میخوردیم؟ عجله، همیشه عجله... کدام گوری میخواستم بروم؟ من به بهانه رسیدن به زندگی، همیشه زندگی را کشته ام... (روزگار سپری شده مردم سالخورده

(محمود دولت آبادی)