استیکر نام ها

نه دیگر نمیشنوم... گوشم پر است، این روزها «هیس» قشنگ‌ترین دیالوگ دنیاست...!

من همانم که برای تو سراپا گوشم...

باز صدات میپیچه تو گوشم،

دلتنگ تو میشم اما نیستی...

هنوز صدای آهنگ تو در گوشم است...

میشینم تو خیالم روبروی تو در گوشم چیزای خوب بگو تو...

که تا گفت تو در گوشم رسیده است

ز بی خویشی همه هوشم رمیده است

صدات تو گوشم بابا، شکایت کردم از دوری

میرم تا دشمن خاکم به ناموسم نگه حوری

دوستت دارم‌هایت را در گوشم بگو

بادِ پاییز دزد است

این شهر...

پر است از حرف من و تو...

عینک آفتابی ات را از روی چشم هایت بردار...

تا آفتاب مرداد بگوید چقدر به خاطرت سیلی توی گوشم زد تا آدمم کند...

بلند شو...

گوش کوچه تان را بگیر تا بگوید...

چقدر با قدم هایم سرش را درد آوردم...

شب که شد...

پرده پنجره را کنار بزن به ماه نگاه کن...

تا ببیندت تا بفهمد...

هرچه از تو گفتم راست بود...

تا ببینی خودش را از خجالت پشت ابرها پنهان می کند...

برایم گوش ماهی بیاور... گوشم از حرف آدمیان پر است... یک پیاله صدای دریــــا کافیست...