استیکر نام ها

تو چه دانی که پس هر نگه ساده ی من

چه جنونی، چه نیازی، چه غمی ست؟

یا نگاه تو، که پر عصمت و ناز

بر من افتد، چه عذاب و ستمی ست

دردم این نیست ولی

دردم این است که من بی تو دگر

از جهان دورم و بی خویشتنم

پوپکم! آهوکم

تا جنون فاصله‌ای نیست از اینجا که منم

 (مهدی اخوان ثالث)

تو در کنار خودت نیستی

نمی دانی که در کنار تو بودن

چه عالمی دارد...

‏به قول عباس معروفی؛

‏«تو می دانی

‏حتی اگر کنارم نشسته باشی

‏باز هم دلتنگ توام

‏حالا ببین

‏نبودنت با من چه می کند»

می دانی الان، امشب

بار چندم است که دلم تنگ میشود و نیستی؟

چندمین شب است که نگفته ای دوستم داری؟

چند وقت است که نقش دوست نداشتنم را بازی میکنی؟

چند شب است که با دردی در قفسه چپ سینه ام میخوابم؟

نمیدانم آخر قرار است در این جدال من دیگر دوستت نداشته باشم یا تو دیگر اینهمه عاقل نباشی

فقط میدانم تو هم به دل من هم به دل خودت بدهکاری

دلی که این همه مرا خواست و تو ظالمانه سرکوبش کردی

و چه ساده عبور میکنی از دل های هردویمان

و وای به روز و شبت اگر عاشقم شوی و من معشوقت

حتماً پدرت را در خواهم آورد

به تلافی این شب های تنهایی ام

تو نمی دانی که من با چه عشقی زنانگی ام را به کار انداختم و صبح یکی دو ساعت زودتر بیدار شدم و برای دوتاییمان ناهار درست کردم و آوردم دانشگاه...

و تو سر ظهر غیبت زد و بعد هم که برگشتی نهارت را با رفقا خورده بودی و شانه بالا انداختی که چه فرقی میکند مگه؟ ما رفته بودیم استادیوم فوتبال ببینیم.

بعد آن روز، من عشق زنانه ام را لای نان و برنج پیچیدم و پرتش کردم لای آشغال ها که گم و گور شد و دیگر توی هیچ غذایی نریختم و غذاهایم دیگر دو نفره نشد.

که واقعاً هم فرقی نکند که با هم غذا بخوریم یا نه. که غذاهایم دیگر مزه‌ی خاصی ندهند.

تو نمی‌دانی که از آن به بعد من چقدر از زنانگی‌هایم را از تو پنهان کردم که با تو بودن، چه مردی از من ساخت...

بی تفاوتی بد دردی است و ضمناً خوب دردی هم می تواند باشد بعضی وقت ها...!!

می دانی چه لذتی دارد

رویای داشتن تو در میان تلخکامی هایم.

تو چه دانی که چه ها کرد

نگاهت با من...

تو ماه بودی و بوسیدنت…

نمی‌دانی؛

چه ساده داشت مرا هم

بلندقد میکرد!