استیکر نام ها

پیش من، از غم و از تلخی ایّام نگو

من خودم تلخ‌ترین حادثه‌ی تاریخم

قصه‌ای تلخ‌تر از غصه‌ی من آیا هست؟!

نیمه‌ی راه رها کرده مَرا همسفرم...!

******************

تو که میدونی دنیـا چه رسمِ تلخی داره...

از هرچی که میترسی...

تلخی روزگار

از اونجایی شروع میشه که

خیلی چیزا رو میشه خواست

اما نمیشه داشت...

******************

دلتان نگیرد از تلخی ها

یک نفر هست همین حوالی

دورتر از نگاه آدم ها

نزدیک تر از رگ گردن

روزی چنان دستِتان را می گیرد که

مات می شوند تمام کسانی که روزی

به شما پشت پا زدند...

من نباشم

چه کسی جای مرا میگیرد

گاهی از تلخی این فکر

به هم میریزم...

******************

شنیدم طعم عشق تلخست

وقتی چشیدم باورم شد

حال عاشق مزه های تلخم

با تلخی بالای صددرصد

اون لحظه ی تلخی که با بغض داری عکساشو از گوشیت پاک میکنی...

******************

و چه شیرین است

یادت؛ تلخی زندگی ام باشد...!

‏امیدوارم تنها تلخی که تو زندگی می‌چشید شکلات تلخ باشه.

******************

داستان تلخیِ که همیشه وابسته شدم اما هیچوقت نتونستم حس خوبِ وابسته شدنِ یه نفر به خودمو تجربه کنم...

******************

فاجعه ما مردم هستیم که می خواهیم از هر حادثه تلخی خاطره بسازیم!

******************

زندگی شراب تلخی ست

که همه محکوم به نوشیدنش هستیم

پس مینوشیم به سلامتیه اونایی که

دوستشان داریم ولی محکوم به

ندیدنشون هستیم...

******************

تلخی قصه اونجاست

وقتی دلم سوخت دلش خنک شد...

شب قضیه اش فرق می کند،

شب ها زیر سقف خانه های شهر

نه اثری از تظاهر می ماند و نه ردی از خنده های دروغین،

شب ها

آدم ها می مانند و تلخی حقیقت،

آدم ها می مانند و تنهایی و اشک و تاریکی و سکوت،

و یک دلتنگی بی انتها...

برای همه ی آنهایی که باید باشند،

اما نیستند!