استیکر نام ها

کافی‌ست کمی صبر کنی...

آدم‌ها خودشان ثابت می‌کنند؛ که لایقِ فراموشی‌اند،

برای مدتی برای خودت زندگی کن،

خودت را دوست داشته باش،

با خودت دوست باش،

گاهی بهترین شخص زندگی هر انسان می‌تواند به راحتی خودش باشد...!

(نرگس صرافیان طوفان)

تنهایی راه رفتن سخت نیست

ولی وقتی ما این همه راهو با هم رفتیم

تنهایی برگشتن خیلی سخته!

جان دادن آنقدرها هم سخت نیست...

فقط کافیست؛

کمی بیشتر نگاهم کنی

تا من عاشقانه جان بدهم...

ماندن آنقدر ها هم سخت نیست؛

کافیست باور کنیم

یک آدم هایی،

یک حس هایی

یک عطر هایی،

یک خاطره هایی،

فقط یک بار تکرار میشود...

ماندن سخت نیست به شرطی که بفهمیم

جایِ دیگر کسی همینقدر عاشقانه منتظرمان نیست...

(فاطمه جوادی)

‏بخشیدن آدما که سخت نیست

اعتماد دوباره بهشونِ که خیلی سخته!

اگر به رفتن باشد که همه بلدند...

همه می توانند طوری بروند که حتی

سایه شان در زندگی کسی جا نماند!

اما ماندن، کار هر کسی نیست...

آنهایی می مانند که پذیرفته اند عشق مثل دو روی یک سکه است

 که با هم بودن فقط روزهای خوشی نیست

 روزهای سخت هم دارد، جر و بحث هم دارد، اختلاف نظر هم هست...

آنها که باور دارند عشق مثل دریاست

و دریا همیشه آرام نیست

آنها که از موج وطوفانش نمیترسند …

اگردر زندگیتان کسی را دارید که در بدترین شرایط هم کنارتان می ماند خیال نکنید به شما نیاز دارد

او برای ماندن آمده

در منطقش عشق و کنار کشیدن با هم جور در نمی آید

جا زدن برایش بی معنی ست!

بعضی ها ، یا دستی را نمیگیرند یا برای همیشه می گیرند...

این بعضی ها

این بعضی های عاشق

قابل ستایش اند...!

انسان بودن

زیاد سخت نیست

کافیست مهربانی کنی...

زبانت که نیش نداشته باشد

و کسی را نرنجاند

همین انسانیت است...

بهت قول میدم

سخت نیست،

لااقل برای تو

راحت باش، دورم

از تو و دنیای تو...

می گویند: شب سیاه است، من دیده ام سیاه تر از جدائی نیست

می گویند: مرگ سخت است، اما سخت تر از بی وفائی نیست

می گویند: زهر تلخ است، من چشیده ام، اما تلخ تر از تنهائی نیست

دخترک جوان من بخاطر خودت میخواهم در دام پلید عشق نیافتی و خودت را آواره ی اسارت کسی نکنی که هیچ گاه تو را نخواسته اما تو هرشب بر بام خیال خود با او حرف میزنی و ارزوهایت را با او میشماری دخترکم سراب است عشقی که از اول هم نبوده  میدانم سخت است میدانم تو هم دوست داری عاشقانه هایت را بسرایی اما اینجا کسی نیست که عاشقانه هایت را بخواند بلکه گرگ هایی هستند که زوزه هایشان رنگ های عاشقی تو را میدرد و تو را گرگ میسازد عشق تلخ است و نرسیدن های زیادی دارد شاید عشق اصلا عشق نباشد خیالی باشد که یکی سروده و نامش را عشق نهاده اری دخترکم اینجا عشق را نباید عشق گفت باید گفت عشق یک سرطان فراموش نشدنی است دخترکم دنیایت را بی عشق بنویس تا هر زمان خواندی افتخار کنی که تو تنها بودی ولی نشکستی... بی نهایت تو تنهایی ات هست نه عشق...

 (مرضیه طالبی امینی)