بعضی از معلم ها برای ما نقشی بیشتر از یک معلم را دارند. آنقدر عزیزند. انقدر گرانقدر که جای خالی شان تا ابد با هیچ کس و هیچ چیز پر نخواهد شد. آنان با اخلاق و منش والایی که داشته اند ما را مجذوب خود کرده اند. جای تعجبی ندارد اگر در غم از دست دادنشان به سوگ بنشینیم.
ما در این متن اقدام به نگاشتن دلنوشته ای کرده ایم تا شاید اندکی از حزن و اندوه خود را برای از دست دادن آنان کم کنیم.
” ” “
غم از دست دادن معلم عزیزم به حدی غیره منتظره و سنگین است. که در باورم نمی گنجد. ولی افسوس که چاره ای جز تسلیم در برابر مشیت الهی نداریم.
” ” “
معلم عزیزتر از جانم بعد از در گذشتت تنها چیزی که موجب تسلای خاطرمان خواهد شد. پاس داشت مهر و محبتی است که تو با تمام وجودت در قلب های ما به یادگار گذاشتید.
” ” “
بدون تو چه سخت است پا گذاشتن در مکانی که با وجود تو گلستان بود. و امروز ویرانه ای بیش نیست.
” ” “
ما با شما همسفر یک راه بودیم. سخت است در تاریکی ماندن بدونه همسفری دلسوز و مهربان.
” ” “
از دست دادن معلم عزیزم همانند رسیدن فصل خزان است. در دل بهار. باور نکردنی و سخت.
” ” “
معلم همانند یک گوهر گرانبهاست. چه دشوار است از دست دادن تو در این روزگار بی زر و گوهر.
” ” “
معلم راهنمای روزهای سخت زندگی. همسفر خستگی ناپذیر در راه کسب علم. بدونه وجودت این راه بسی طولانی و تاریک است.
” ” “
تسلیت و همدردی کسی برای من مایه صبوری نخواهد شد. غمم بس گران است و دلم پر خون.
” ” “
غم بی پایانم در برابر از دست دادن معلم عزیزم وصف شدنی نخواهد بود. تو صبوری را یاد دادی اما من امروز شاگرد خوبی نیستم.
” ” “
به یادت بوسه ای بر گوشه تخت سیاه خواهم زد. آن جا که یادگاری هایت تا ابد بر آن نقش بسته اند.
” ” “
معلم عزیزم درگذشت تو دلیل نبودنت نیست.زیرا یاد تو تا ابد در قلب من باقی خواهد ماند.
” ” “
من هر روز تو را خواهم خواند. هر شب تو را در دفتر مشقم خواهم نوشت. تا یادت برای همیشه در قلب و ذهنم حک شود.
” ” “
در مکتب تو من همیشه شاگردم حتی اگر برای پس دادن درس هایم مجبور به آمدن بر سر مزارت باشم.
” ” “
می خواهم از تو بنویسم. اما انگشتانم یاریم نمی دهند. غم از دست دادنت تا اعماق وجودم رخنه کرده است.
” ” “
می دانی بزرگترین غم از دست دادنت را کی احساس کردم. موقعی که بچه های کلاس اولی را با یک شاخه گل سرخ در دست در راه مدرسه دیدم.
” ” “
پاهایم یاریم نمی کنند. چقدر دشوار است.برای دیدنت باید از کنار مدرسه گذشت تا به قبرستان بر سر مزارت رسید.
” ” “
در گذشتت اعماق وجودم را سوزاند. این گرما و سوزش جز با دست تو رفع نخواهد شد.
” ” “
چگونه فراموش کنم لبخند های زیبایت برای دل خوش کردنم . زمانی که دلت پر بود از غم روزگار.
” ” “
عاشق بودنت، را کسی نمی تواند شهادت دهد. جز من و کچ های مانده بر روی شانه هایت.
” ” “
تعریفی از مدرسه نداشتم. تو آن را برایم معنی کردی. حال نبودنت را نمی فهمم. افسوس نیستی تا روشنم کنی.
” ” “
گریه های اولین روز مدرسه با وجود تو به لبخند تبدیل شد. اولین روز نبودنت را چه کسی برایم توجیه خواهد کرد.
” ” “
معلم عزیزم مگر می شود. مدرسه باشد و تو نباشی. مگر می شود شاگردانت باشند و تو نباشی.مگر می شود تخته سیاه باشد و تو نباشی. نبودنت همه بودن ها را به چالش خواهد کشید.
” ” “
در این سکوت و تنهایی در این فضای نمناک هجرت به روی قلب سرد آسمان به دنبال گام های تو می گردم.
” ” “
مسافر غریب شهر شقایق ها. صدا کردن ها یم را بی جواب نگذار دلم تنگ شده از نبودنت.
” ” “
معلمم تو یادم داده ای نقاشی دل. اما این دل امروز از نبودنت سراسر غم است و اندوه است.
” ” “
بی تو مدرسه پر شده از نیمکت های خالی.
” ” “
ای کاش هیچ وقت رفتنی در کار نبود. تا با رفتنت این چنین آتشی در قلب من برپا نمی شد.
” ” “
مانند هفته ای که با آمدن جمعه دیگر تمام خواهد شد. ما هم با رفتن تو تمام شدیم. تمام تمام.
” ” “
دلتنگ نبودنت هستم ای رهبر عشق و محبت و فداکاری.
” ” “
کتاب ها بوی غم گرفته اند از نبودنت. در و دیوار مدرسه در ماتم از دست دادنت سیاه پوش شده.
” ” “
معلم نازنینم. آموزگار مکتب انسانیت،در فراقت همه وجودم یک پارچه آتش است.
” ” “
خبر ناگهانی درگذشت معلم عزیزم تلنگری بود. برای آن که بدانم تو و امسال تو را چقدر دوست داشته ام. اما افسوس که بی خبر بوده ام از این دوست داشتن.
” ” “
همیشه از دیر رسیدن به مدرسه می ترسیدم. اما امروز دلم می خواهد تا اخر دنیا دیر برسم. چون دیگر مدرسه هم بی تو صفایی ندارد.
” ” “
چقدر دیگر باید زمان بگذرد. ماه ها و سال ها از پس هم بیایند. تا روزگار چون تو ای دیگر برایمان بسازد.
” ” “
معلم نازنینم چقدر سخت است پا گذاشتن به مکانی که تو را هر روز آن جا دیده ام. صبر و طاقت آن را فقط خدا باید بدهد و بس.
” ” “
اسوه صبر و استقامت. با رفتنت دیگر نه صبری مانده نه قراری.
” ” “
همراه و راهنمای راه دانش بی تو رغبتی به زندگی در این دنیا نمانده .
” ” “
مظهر مهر و مایه امید در نبودت نه مهری مانده نه امیدی.
” ” “
از خود می پرسم بی تو دیگر چه کسی کوله بارم را پر از دانش و معرفت خواهد داد.
” ” “
چقدر سخت است دلتنگ معلم بودن و برای دیدارش به جای مدرسه به قبرستان رفتن.
” ” “
دلم برای معلمم تنگ شده جای خالیش را هیچ کس برایم پر نخواهد کرد.
” ” “
معلمم ای آیت عشق و ایثار در گذشت ناگهانیت غمی به عظمت کوه را بر شانه هایم نهاد.
” ” “
خبر اندوهبار درگذشت معلم عزیزم ما را در غمی جانگداز فرو برد. اندوه بی پایانمان قابل وصف نیست. تنها می توانم از خداوند برایشان طلب مغفرت نمایم.
” ” “
صبر هرگز از بزرگی غم از دست دادن معلمم کم نخواهد کرد.
” ” “
با رفتن نابهنگام معلم عزیزمان اندوهی عظیم بر دلهایمان افکند. تنها می توانم از خداوند برای خودمان صبرو برای ایشان طلب مغفرت نماییم.
” ” “
بهترین معلمم مرگ مارا از وجود نازنین تان محروم کرد. اما تا ابد با یادت زندگی خواهیم کرد.
” ” “
خبر درگذشت معلم عزیزم آنقدر سنگین است. که چاره ای جز صبر و سکوت بریمان نیست. و این احترام به مشیت الهی است.
” ” “
معلم عزیزمان از این دنیا رخت اقامت بر بست. آب شدن این شمع سوزان علم و دانش ضربه مهلکی بود بر قامت علم و تربیت.
” ” “
معلم دلسوز مان در راه ماند. و ما را تنها گذاشت. زندگی بدونه ایشان سخت است. اما چاره ای جز صبر نیست.
” ” “
ای کاش کتاب هایم چراغ جادو بودند. تا با باز کردنشان چهره مهربان و دلسوز معلم سفر کرده ام را می دیدم.
” ” “
گاهی دلتنگ صدایت می شوم. انقدر دلتنگ که شکستن بغض گلو هم به فریاد دل تنگم نخواهد رسید.
” ” “
می خواهم برای معلمم بنویسم. از دوریش، از کلاس درس خالی، از مشق های خط نخورده، از صندلی خالی کنار تخته سیاه، اصلا می خواهم از نبودنش گله کنم. یادم افتاد صبوری را یادم داده بود. بی ادبی ست بی قراری در محضرش.
” ” “
معلم عزیزم با رفتنت، با نیامدنت، با بد قولیت، اخر قول داده بودی تا آخر این راه سخت کنارمان می مانی، بازهم با تمام وجودمان دوستت داریم.
” ” “
دلتنگی برای از دست دادن معلم دلسوزم که گفتن ندارد. همه می دانند ما چه جواهری را از دست داده ایم.
” ” “
بعد از تو دیگر کتاب های نو بوی دلنشین تازگی نخواهند داد. بوی غم ، بوی دلتنگی، بوی جدایی، بوی دوری می دهد هر آن چه که تو را یاد من بیاندازد.
” ” “
بعد از معلم عزیزم دیگر هوایی برای نفس کشیدن نمی یابم. غصه امان را بریده . اما می دانی تلخ ترین قسمت نبودنت کجاست. آن جاست که تو رفته ای و ما مانده ایم با کلاس خالی و کتاب خوانده نشده.
” ” “
اصلا منصفانه نیست. ما به هوای تو در این هوا نفس کشیدیم. تنها ماندن در این راه بسی خوفناک است.
” ” “
معلم عزیزم می دانی دلتنگی ما از کجا آغاز خواهد شد. از آن جا که فهمیدیم و باور کردیم دیگر کسی در کلاس درس انتظارمان را نخواهد کشید.
” ” “
نبودنت یک داستان همیشگی ست. امروز این را فهمیدم وقتی صندلی خالیت را در اتاق معلمان نظاره کردم.
” ” “
دلمان برای حرف زدن هایت بعد از زنگ آخر تنگ شده آن جا که خدا خدا می کردیم زود تمامش کنی. آن جا که کلافه می شدیم از دو دقیقه بیشتر ماندن با تو.
” ” “
معلم نازنینم می خواهم از رفتنت اشک بریزم اما بغضم نمی ترکد. نمی دانم چرا ولی این را می دانم که دلتنگی از گریه هم سخت تر است.
” ” “
در محضر تو بودن خوشبختی بود. همراه شدن با تو خوشبختی بود. اما افسوس که قدرش را ندانسته زود گذشتیم.
” ” “
معلم خوبم سه چیز را برایم به یادگار گذاشت. امید و ایمان و عشق. اینها تنها دلخوشی های من بعد از پر کشیدنش بود.
” ” “
مدرسه پر شده از گرد غم و تنهایی. صندلی خالی با ورق های امتحانی نیمه کاره و کچ سفیدی که روز آخر در دستان تو نیمه ماند.
” ” “
کلاس درس پر شده از یادت. اما چه دشوار است یاد کسی که فقط یادی از او مانده.
” ” “
دست روزگار عجب گلی را چید. در میان گلستان علم و دانش.
” ” “
چگونه تو را فراموش کنم. زمانی که با من خندیدی و الفبا را دوباره با من یاد گرفتی. خواندن و نوشتن را با من از نو شروع کردی. به نظرم نامردیست همه خاطرات را یک جا از یاد بردن.
” ” “
مدرسه و کلاس درس بی تو چیزی را کم دارند. ما بی تو کسی را کم داریم. اصلا بگذار بگویم دنیا تو را کم دارد.
” ” “
معلم نازنینم قول می دهیم دیگر حرف حرف شما باشد به شرطی که راه رفته را برگردید. قول می دهیم دیگر شیطنت و بدجنسی های کودکانه را کنار بگذاریم. به شرطی که دوباره برگردی.
” ” “
دل های تنگ شاگردانت هیچ نمی خواهند. فقط محتاج یک نگاهند. از همان نگاه هایی که موقع بیست گرفتن نثارمان می کردی.
” ” “
هر گوشه از مدرسه بوی بی قراری شاگردانت را گرفته. سر کلاس، زنگ تفریح، جلسه امتحان، دفتر معلم ها، ما دلمان به همین گوشه و کنار ها خوش است. لطفا هوایشان را داشته باش.
” ” “
معلم مهربانم خاطراتت مانند بارانی است بر کویری خشک. نبودنت را با ترنم همین باران ها صفا می دهم.
” ” “
معلم عزیزم می خواهم برای دیدنت بر سر مزارت بیایم. حرف ها برای گفتن دارم. از اول مهری که بی تو گذشت. از اولین درس فارسی که بدونه تو تدریس شد. از اولین باران پاییزی که بارید و تو نبودی تا از پشت پنجره کلاس بگویید. خوب باران امسال راهم دیدیم.
” ” “
معلم نازنینم غم از دست دادنت آنچنان بزرگ است که راه حرف زدن را بسته است. فقط می توانم بگویم تا آخرین روز از زندگیم فراموشت نخواهم کرد.
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
