استیکر نام ها

هم خانواده کلمه جمعیت؛ جامع، جمع، جامعه، مجمع، مجتمع، جماعت و اجماع است.

واژه جمعیت از کلید واژه جمع گرفته شده است  و ریشه در زبان عربی دارد. واژه جمعیت در زبان فارسی بسیار پر کاربرد است و در زمان شمارش مردم جمع شده در یک مکان از واژه جمعیت استفاده می شود.

هم خانواده کلمه شوق؛ اشتیاق، عشاق، اشوق، تشویق، مشوق، عشق و مشتاق است.

کلمه شوق واژه اصلی است که در زبان فارسی به معنی شور و دلبستگی است. شوق به انجام کاری و یا شوق داشتن برای چیزی یا کسی نشان از اشتیاق و علاقه شخص می باشد.

هم خانواده کلمه نقشه، نقوش، نقاش و نقش است.

واژه نقشه در زبان فارسی به هر رسمی که بر روی کاغذ کشیده شود و گویای مشخصات و مختصات مکانی باشد، نقشه گویند. همچنین معنی دیگر این واژه نیز به معنی دسیسه می باشد.

هم خانواده کلمه اخلاص؛ خلوص، خالص و مخلص است.

واژه اخلاق ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی ارادت می باشد. واژه اخلاص نام یکی از سوره های قرآن مجید است که دارای چهار آیه است و در نماز قرائت خواهد شد.

هم خانواده کلمه لطیف؛ لطف، ملطف و الطاف است.

واژه لطیف ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی نرم و نازک است. لطیف از نام های پروردگار است و در زبان و فرهنگ فارسی نیز نامی پسرانه است و بر پسران خود اسم می گذارند.

هم خانواده کلمه باطل؛ بطل، بطلان، ابطال و اباطیل است.

باطل واژه ای با ریشه عربی و بسیار پرکاربرد در زبان فارسی می باشد. معادل این واژه در زبان و ادبیات فارسی برابر است با ؛ ناحق و بی معنی و نادرست.

هم خانواده کلمه تمدن؛ تمادن و تمدن ها است.

واژه تمدن از واژگان فارسی است که در تعریف و تمجید ملتی و یا بازگو کردن فرهنگ ملتی در طول تاریخ استفاده و کاربرد دارد. واژه تمدن یک واژه صفتی و توصیفی است.

هم خانواده کلمه معذرت؛ عذر، اعتذار و عذار است.

واژه معذرت از ریشه اصلی واژه عذر آورده شده است. ریشه این واژه در زبان عربی می باشد و جز کلمات بسیار پرکاربرد در زبان فارسی است.

معادل فارسی کلمه عظیم بزرگ می باشد و در تعریف بزرگ بودن از کلمه عظیم استفاده زیادی می شود عظیم صفتی است برای تعریف بزرگی مقام و یا بزرگ و غول آسا بودن چیزی استفاده می کنیم.

هم خانواده کلمه معدود؛ عدد، تعداد و اعداد است.

واژه معدود ریشه در زبان عربی دارد و معنی لغوی آن در زبان فارسی شمرده شده می باشد. کاربرد واژه معدود در زبان و ادبیات زبان فارسی زمانی است که به مقدار کم و یا انگشت شمار چیزی اشاره شود مولا از جمله های چون به تعداد معدود و یا مقدار معدودی از کالا وجود دارد.