استیکر نام ها

اسم کمال ریشه عربی دارد و در ایران برای اسم مذکر به کار برده می شود. مترادف این کلمه کلماتی از قبیل استغنا، بلوغ، پختگی، رسایی، رشد، بینش، حکمت، فضل، فضیلت، معرفت، آداب دانی، اعلی درجه، تام، تمام، تمامیت هستند که برابر فارسی این کلمه فرهیختگی، والایی، فرازمندی، کهتری می باشد.

کمین یکی از لغاتی است که شما حتما بارها در داستان ها و فیلم های جنگی بسیار شنیده اند. در لغت کمین به معنی پنهان کردن و مخفی شدن است. اما در اصطلاحات عامیانه به افرادی که در یک مکان خاص پنهان می شوندو منتظرند تا ناغافل به دشمن حمله ور شوند.

کلمه لامسه در اصل به معنی بساوایی می باشد. در تمامی فرهنگ لغت های فارسی، دهخدا، معین و عمید کلمه لامسه یکی از حواس پنجگانه انسان است که به واسطه ی این حس انسان نرمی، زبری، گرمی و سردی را احساس می کند.

هم خانواده کلمه لازم کلماتی از قبیل ملزوم به معنی( لازم شده)، الزام(ناگزیری و ناچاری) و لزوم(بایست، بایستگی، بایسته) هستند.

هم خانواده کلمه لایق با توجه به ریشه اصلی کلمه لیاقت است که لیاقت به معنی شایستگی، برازندگی، سزاواری می باشد.

هم خانواده کلمه تصور، صور، مصور، تصویر، تصاویر و صورت است.

واژه تصور در زبان فارسی به معنی انگار و فکر و اندیشه است . اصل این واژه ریشه در زبان عربی دارد و پر و بال دادن به تخیلات و صادر کسی یا چیزی را در ذهن آوردن را تصور می گویند.

هم خانواده کلمه منظم؛ نظم، ناظم، منتظم،  نظام، تنظیم و منظوم است.

واژه منظم از واژه نظم گرفته شده است و ریشه در زبان عربی دارد و به هر چیزی که مرتب باشد، منظم گویند. در زبان فارسی نیز واژه منظم به معنی آراسته و مرتب است.

هم خانواده کلمه اعجاز؛ معجزه، عجز، عجوز و عاجز است.

واژه اعجاز واژه ای با ریشه در زبان عربی است که در فارسی نیز به دو معنی می باشد. اعجاز جمع واژگان عجز به معنی ناتوانی و جمع واژه معجزه به معنی انجام دادن کاری عجیب و سخت است.

هم خانواده کلمه استقبال؛ اقبال و مستقبل است.

واژه استقبال در زبان فارسی به معنی پیشواز و خوش آمد است. استقبال از چیزی یا کسی به معنی با رضایت قلبی پذیرفتن آن چیز و یا خوش آمد قلبی به شخصی است، همچنین به پیشواز کسی رفتن یا پیشواز چیزی رفتن مانند روزه گرفتن در چند روز قبل از شروع ماه رمضان که به اصطلاح به پیشواز یا استقبال ماه مبارک رفتن گویند.

هم خانواده کلمه خوشحال؛ خوشحالی است.

واژه خوشحال از واژگان با ریشه فارسی است که از دو واژه خوش و حال تشکیل شده است. خوشحال به حال خوب و خوشی می گویند که به احساس فرد در آن حالت می گویند.