استیکر نام ها

******************** 

شدت تنهایی ام را ساز میفهمد فقط

راه حل مشکلم اعجاز میفهمد فقط

شاعری آشفته حالم بغض سنگین مرا

بلبلی جا مانده از پرواز میفهمد فقط

درددل های مرا هرگز نفهمیده کسی

سوز حرف تار را "شهناز" میفهمد فقط

زخم هایم کهنه اند و درد زخم کهنه را

لخته خون پای یک سرباز میفهمد فقط

نم نم باران چشمم ای خدا تاوان چیست؟

ساز من کو؟ درد من را ساز میفهمد فقط

این روزها غریبی بیشتر میکنم جای زخم کهنه عشق سرباز کرده سالهاست رفته و من هنوز پیکر بیجان عشق را در تابوت شعر تشییع میکنم سکوت مرگباریست تنهایی و شب حادثه های تلخ نامه های ناخوانده بختک های متوالی خیال... چه بارانی خواهد آمد امشب مست خواهم شد فریاد خواهم کرد: ای عشق نفرینت باد...

******************** 

ما یک خورشید قراضه آن بالا داریم که همه چیز را مهربانانه زخمی می کند دل هایمان را جمع کرده ایم تا به او قرض دهیم که به دل قدیمی خود بچسباند و همه با هم بتوانیم با چیزهای کهنه کنار بیاییم برای دوست داشتن بیشتر برای زخم های بیشتر…

(شهرام شیدایی)

******************** 

حواست باشه... وقتی از کسی خسته میشی... بهش زخم نزن چون اگه قلبش زخمی بشه... برای همیشه یه زخم کهنه باقی میمونه... و با هیچ مرحمی خوب نمیشه... لطفا مواظب حرفهامون باشیم

مرهم زخم‌های کهنه‌ام کنج لبان توست! بوسه نمی‌خواهم چیزی بگو...

******************** 

زخمی کهنه ام... سایه ی رنجی پایان یافته... دوستت دارم و به لمس سر انگشتانت، بر سایه ی این زخم، دلخوشم...

(شمس لنگرودی)

درد بزرگ سرطانی من کهنه ترین زخم جوانی من... با تو ام ای شعر به من گوش کن نقشه نکش حرف نزن گوش کن... از همه ی کودکی ام درد ماند نیم وجب بچه ولگرد ماند... حال مرا از من بیمار پرس از شب و خاکستر سیگار پرس... از سر شب تا به سحر سوختن حادثه را از دو سه سر سوختن... خانه خرابی من از دست توست آخر هر راه به بن بست توست

******************** 

شیطنت های من دیـوانه را جــدی نگیــر...

پشت ‌این لبخندها سی‌ سال غم ‌دارم رفیق

لا به لای زخم های کهنه زخم ات را بزن...

جا برای زخـم های تازه کم دارم رفـیق

******************** 

من هیچ نمیخواهم... تنها صدایت را میخواهم تا موسیقی سکوت لحظه هایم باشد نگاهت را میخواهم تا روشنی چشم های خسته ام باشد وجودت را میخواهم تا گرمای قندیل آغوشم باشد خیالت را میخواهم تا خاطره لحظه های فراموشم باشد دست هایت را میخواهم تا نوازشگر بی کسی اشک هایم باشد و تنها خنده هایت را میخواهم تا مرهم کهنه زخم های زندگیم باشد آری تنها تو را میخواهم...

******************** 

برگرد بیا به تنم دوباره تو را می خواهم

مثل زخمِ کهنه ای که ناخن می خواهد!

******************** 

آه جز آینه ای کهنه مرا همدم نیست... پیش چشمان خودت اشک بریزی کم نیست... یک خود آزاری زیباست که من تنهایم... لذتی هست در این زخم که در مرهم نیست... بی سبب درد که هم قافیه با مرد نشد... آدم بی غم و بی درد که دگر آدم نیست... تو نبین ساکت و ارام نشستم کنجی... حرف ناگفته زیاد است ولی محرم نیست...

(سید تقی سیدی)

عمریــــــــست که میبازم و یک برد نــــدارم... اما چه کنم؟ عاشـــــــق این کهنه قمــــــــــــارم ای دوست مزن زخـــــــم زبان، جـــای نصیـحت... بگـــــــذار ببارد به ســـــــرم سنگ مصیـبت من زنـــــــده از این جرمم و ملزم به مجـــــازات... مـــــــرگ است مــــرا، گر بزنم حـــرف ندامــت! بایـــد کــه ببــــــازم؛ بــــا درد بســــــــــازم در مذهب رنــــــدان، اینست نمــــــــــــــازم...

 ********************

زخم های کهنه خیلی وقت است که خوب شده اند... ولی خوب با مثل روز اول فرق دارد...

********************

اگه میبینی افسرده ام!!! درگیر یه زخم کهنه ام!!!