استیکر نام ها

دلم یک دوست می‌خواهد که اوقاتی که دلتنگم بگوید خانه را ول کن ؛ بگو من کَی ، کجا باشم ؟

کاش یکی بود

که میشد

این پیام رو واسش فرستاد

+ رفیق

خیلی دلم گرفته

میای بریم بیرون؟!

دوست های خوب

بدون اینکه خودتم بدونی

هواتون رو دارن

- دلم گرفته...

+ کجایی بیام دنبالت؟

گاهی دلم می خواهد کسی بیاید

که دوست داشتن را بلد باشد

این آدم ها فقط افسرده ات می کنند

*****************

همه ی حرف دلم با تو همین است که «دوست»

چه کنم؟

حرف دلم را

بزنم

یا نزنم؟!

*****************

در دلم بود

که بی دوست نباشم هرگز

چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود...

*****************

یه روش درمانی هست به اسم رفیق تراپی

به این صورته که اوج خستگی و دلتنگی رفیقت میاد میشینه پیشت و با گوش دادن به تک تک حرفای دلت و هم دردی باهات

خیلی سریع حالتو حسابی خوب می کنه

*****************

همه ی ما یه رفیق داریم

که وقتی بهش زنگ می زنیم

جرأت نمی کنیم بزنیم رو اسپیکر

صدای گوشی رو هم تا ته کم می کنیم

چون معلوم نیست قراره از چه کلماتی استفاده کنه!!!

*****************

هروقت یهویی به هم نگاه کردین و با نگاه قضیه رو گرفتین

و از خنده منفجر شدین

میشه اسمتون رو گذاشت رفیق!

*****************

حال اون بچه ای رو دارم که تو مدرسشون فقط یه رفیق داشت

اونم از مدرسه رفته

الانم زنگ تفریحه

تکیه داده به دیوار حیاط

بقیه رو عجیب نگاه می کنه...!

*****************

رفیق اونجا رفاقتش معلوم میشه که به جنس مخالف نفروشتت...!

*****************

آدم ها همدیگر را پیدا میکنند

از فاصله های خیلی دور...

از تهِ نسبت های نداشته

انگار جایی نوشته بود که اینها باید کنار هم باشند!

می شوند همدم، می شوند دوست، می شوند رفیق، اصلاً می زوند جانِ شیرین...

درست می نشینند روی طاقچه ی دلِ هم...

حرف هایشان یک جورِ خوبی دلنشین است،

دل برای خنده هایشان ضعف می رود؛

اصلاً بودنشان شیرین است

وقتی هم که نیستند،

هی همدیگر را مرور می کنند و مُدام گوش به زنگِ آمدن هم هستند...

خدا این آدم ها را نگیرد از هم...